26 december 2005

2e Kerstdag

Nou, de voorspelling is uitgekomen, het is gisteren zeer gezellig geworden. Zie de paar sfeerfoto's.



25 december 2005

1e Kerstdag

Vandaag wordt het vast en zeker gezellig bij ons thuis. De dag kan niet stuk met de volgende gasten: Aad en Trudie, Kees, Lita en Ronald, Jannie en Rinus, Lex, Francis en Charmainne, Anja en natuurlijk Inge en Toon. Zoek zelf maar uit welk fotootje bij welke naam past.


24 december 2005

Kerstavond

Op Kerstavond waren we bij Tineke en Anneke thuis. Voor Anneke had Inge een muziekboekje en een pop gekocht. De pop werd zowat fijngeknuffeld en de vier liedjes kan ik nu uit mijn hoofd zingen. De Kerstgedachten werden steviger toen we "All you need is love" gingen kijken. Wat werden veel mensen gelukkig zeg.

20 december 2005

33 jaar getrouwd









Inge en ik zijn vandaag 33 jaar getrouwd. Het is een leuke dag geworden. De buurtjes kwamen gezellig op visite. Lekker ouderwets, koffie, gebak en een wijntje daarna. Voor de dames vooral prik. Mooie rozen heb ik Inge gegeven. Wat er op het kaartje staat zie je hierboven staan. Ná een dag gingen een paar rozen al hangen. Inge pikt dat natuurlijk niet en ik kon geheel gratis 33 rozen (baccara's', de duurdere soort) afhalen. Toch een leuke Kerstgedachte van de bloemenhandel ... hou vooral de goede klanten te vriend.

18 december 2005

Een "vol" weekeinde

Inge heeft het vooral 's nachts nog moeilijk. Ze slaapt niet goed, heeft het benauwd en voelt ook pijn in haar rug. Na er even 's nachts uit geweest te zijn kan ze de slaap weer vatten en dat gaat goed tot 's ochtends vroeg. Overdags gaat het redelijk goed. Ze doet al weer de nodige klusjes in huis. Spik en span kwamen wel vandaag maar ze hoefden niets te doen. Alles was al spic en span in huis. Je kan echt merken dat Inge weer thuis is, want ik kan niets meer in huis vinden :-).

Het was overigens een gezellig weekeinde. Gisteren met Bep boodschappen gedaan in C1000. Ik had Inge haar bankpasje bij me en natuurlijk wist ik de pincode niet meer. De kassa sloeg op hol en de pinautomaat moest gereset worden (echt waar).

Vandaag kwamen dus Spik en Span en ook Jordy. We hebben een prima film (Four Brothers) gekeken en lekker gegeten. Inge heeft ons getrakteerd op aardappelen, lof, spruitjes, peertjes, peentjes en erwten en rundvlees. Een lekker wijntje erbij, we hebben gesmuld.

16 december 2005

Buurvrouw Bep en onze Hennie

Wat in het ziekenhuis al werd voorspeld kwam ook uit. Inge had niet zo'n beste dag vandaag. Ze heeft de hele dag op de bank gelegen met toch weer koorts en pijn in haar rug. Ze heeft veel belangstellende telefoontjes gekregen en buurvrouw Gwen kwam haar nog even opbeuren.


Buurvrouw Bep heeft vandaag veel voor ons gedaan. Ze heeft gestreken, gestofzuigd en boodschappen gedaan. Ik ben dicht in de buurt van Inge gebleven. Bep heeft ook nog bami meegegeten, met een lekker glaasje sherry (heeft ze verdiend) en ik een wijntje. Oh ja, dit is Bep op de foto hiernaast. Beppie, van Inge en mij krijg je een dikke kus, je bent echt een schatje!


Vandaag hoorden we dat Hennie, ons schoonzusje, ziek is. Inge en ik wensen haar van harte beterschap. Als geen anderen weten Inge en ik wat het is om longontsteking te hebben. Hennie, laat je maar fijn door Frans verwennen. En prima dat de antibiotica "aanslaat".

15 december 2005

Hoera Inge is thuis

Hoi allemaal. Goed nieuws. Inge is thuis. De dokter vond het goed dat ze niet morgen maar vandaag al naar huis kon. Met het bezoek is ze gelijk meegegaan. Ook Francis ging mee naar huis. En thuis had Bep en Annie het huis met bloemen versierd. We hebben even gezellig koffie gedronken. En vanaf nu doet Inge het langzaam aan.

Ik ben een blij man en er is nu weer leven in het huis.

Inge heeft tussen 16.00 uur en 20.00 uur bezoek en mooie "welkom thuis"- bloemstukjes gekregen van de buurtjes en Francis. Tussendoor hebben we lekker cantonese bami en babi pangang gegeten. Francis heeft een vorkje meegeprikt. We zijn vroeg naar bed gegaan. Maar Inge kon aanvankelijk niet goed slapen. Ze heeft nog een uurtje beneden gezeten ... uh niet stil gezeten, ze heeft de kamer nog meer in Kerstsfeer gebracht. Daarna kon ze de slaap wel goed vatten.

14 december 2005

Nog twee nachtjes slapen

Alles is er nog steeds op gericht dat Inge vrijdag naar huis kan. Ze heeft niet zo'n beste nacht gehad, ze werd benauwd wakker en moest even puffen. Morgen komt de dokter bij haar langs om te zien of ze inderdaad thuis verder kan genezen.

Tijdens het eerste bezoek kwam mijn broertje Frans even langs en toen we naar huis gingen kwamen net Aad en Trudie binnen. Inge kreeg van hen een leuke (gas) ballon voor aan het bed.

De leuke kamergenoten van Inge zijn nu alle drie weg. Inge heeft inmiddels alle Kerstkaarten geschreven. Willen jullie haar s.v.p. overdags even bellen. Ze heeft nu vooral een beetje aandacht nodig. Dank je wel.

Tijdens het tweede bezoek is buurvrouw Bep meegegaan. Ze had niet één maar twee pakken met stukjes kaas voor Inge meegenomen. Jullie kennen de bijnaam van Bep toch ... "Beppie Twee Stuks".

Inge en ik wensen Rietje (mijn zus) en Jacqueline (schoonzusje) van harte beterschap en sterkte toe. Jacqueline, we hopen dat de expert in Amsterdam je goed kan helpen en Riet, veel succes volgende week bij het verdere onderzoek. Houd vol! Het gaat lukken, dat weten we zeker.

13 december 2005

Het grote nieuws

De dokter heeft vandaag opnieuw met Inge gesproken. Ze krijgt nu elke dag 30 mg Prednizon. Ze verminderen dat met ingang van morgen met 5 mg per dag. Het benevelen hoeft niet meer, maar wel moet Inge de pufjes doen. Het ziet er inderdaad naar uit dat Inge vrijdag naar huis kan en de dokter hoopt dat Inge nog voor de Kerst beter is. Ze doen er alles aan om haar van de feestdagen te kunnen laten genieten. We hopen met de dokter mee natuurlijk.

Inge ligt nu alleen met Gerda op de kamer. Janneke en de heer Tan zijn uit het ziekenhuis ontlagen. Gerda wordt nu wel verwend door Inge. Aankleden, eten geven, met haar aan tafel zitten en kletsen. Toen we bij het tweede bezoek naar het restaurant gingen, was Gerda natuurlijk ook van de partij. We hebben haar in de rolstoel door het ziekenhuis gesjeesd. Natuurlijk moest Inge een kadootje voor haar kopen; het werd een kleurboek en kleurstiften.

En dan nu het grote nieuws: Chester en Ingrid worden pappa en mamma. Hun droom komt uit en hun wens vervult. Aan mij mede de eer dit wereldkundig te maken. We wensen de aankomende ouders een fijne periode toe op weg naar dit grote geluk. Ook de oma's en opa's feciliciteren we van harte. Ingrid en Chester, pas het tempo rustig aan omdat jullie straks met z'n drietjes gaan.

12 december 2005

Inge heeft een terugslag

Inge houdt zich kranig, maar het gaat toch minder goed dan we dachten. De dokter hoort nog te veel geluidjes uit haar longen en hij vindt dat Inge nog veel piept. Inge geeft ook aan dat ze het nog zo benauwd heeft en na enige inspanning snel moe is. Inge krijgt weer prednison (onderdrukt ontstekingen en afweerreacties) toegediend en ze moet vier maal daags benevelen (inhalatie). De dokter vindt dan ook dat langzaam aan haar ziekenhuisontslag gewerkt kan worden. Nu wordt vrijdag a.s. genoemd als de dag dat ze het ziekenhuis zou kunnen verlaten.

Spik en Span (zie vorige bericht) hebben opnieuw aangeboden a.s. zondag te komen helpen thuis. Spik doet dan de vervelende klussen en Span de leukere werkjes. We hopen natuurlijk dat Inge dan thuis is, want die kan zo lekker aangeven wat er allemaal moet gebeuren. Jacqueline en Onne, wellicht ook nog Anita, van jullie aanbod maken we natuurlijk graag gebruik. Maak jullie borsten maar nat, we zullen de klusjes opsparen!

Tijdens het tweede bezoekje kwamen ook Bill, Gayle, Joyce, Ingrid, Chester en Giorgio gezellig even langs. Met z'n allen even wat gedronken en bijgepraat. Vooral Giorgio en Gayle hadden veel nieuws uit te wisselen. Ze zaten aan een apart tafeltje. Anita, we wensen je van harte beterschap. Zij is door een griep geveld. NB: het is niet Gayle maar Gail; sorry Gail.

Ik kan nu niets zeggen maar morgen kom ik wellicht met heel groot nieuws. Beslist morgenavond even mijn weblog lezen.

11 december 2005

Inge, Spik en Span

Met Inge gaat het redelijk goed. Ze voelt zich nog wat slapjes (hoe kan het ook anders) maar ze heeft in de afgelopen nacht goed geslapen. Ze heeft wat koortsaanslag boven haar lip. We hopen dat ze vanaf dinsdag verder kan met alleen de pufjes, dan kan ze direct naar huis. Dan kan ik haar eens fijn verwennen. Vanochtend om 11.00 uur heb ik op haar verzoek de kerstkaarten en adressenbestand gebracht. Ze verveelde zich wat en wilde wat te doen hebben. NB: Voor het geval we iemand vergeten: Fijne Kerstdagen, een prettige jaarwisseling en een gezond 2006 toegewenst door Inge en Toon Schoemaker. Ja, we missen Max nog steeds!

Ná een week alleen thuis merk ik pas goed wat Inge thuis "te veel onmerkbaar, voor mij althans" aan werk verzet. De was stapelde op, de afwasmachine overvol, dikke laag stof, nog geen Kerstversiering, de ijskast wat leeg, enz. Vandaag werd ik verrast door het koppel Spik en Span. Als een wervelwind zijn Jacqueline en Onne (broer van Inge) in een paar uur tijd door het huis gegaan. Het hele huis is door Onne gestofzuigd, de hele was en de badkamer is gedaan door Jacqueline, met Onne heb ik de Kerstspullen van zolder gehaald, enz. Het ruikt weer lekker fris in huis en de Kerst Scoobi Doo staat alweer lekker te swingen. Langs deze weg wil ik Jacqueline en John hartelijk danken voor de hulp. Jullie zijn lieverds. Hierbij voor beiden nog een dikke kus. Na het bezoek aan Inge, buurvrouw Bep en Flip kwamen ook op ziekenbezoek, hebben we thuis gezamenlijk gegeten met een lekker flesje wijn. Onne, de bami was heerlijk! De Stones (live optreden van 1/12 j.l. in Houston) verzorgden de muziek. Dank je Mick, Keith, Charlie en Ron.

Om 20.00 uur belde Inge nog dat Chester bij haar op visite was. Leuk toch zo'n onverwachts bezoekje.

10 december 2005

Een appelbeignet voor Inge

Inge voelt zich moe en ze heeft "aanslag" op haar tong van de medicijnen. Ik heb voor haar en Janneke (haar kamervriendinnetje geworden) een koffiebroodje en een appelbeignet meegenomen die ze vanavond lekker bij de koffie kunnen opeten. We hebben samen in het restaurant beneden even koffie gedronken. Tijdens het tweede bezoek, om 18.30 uur, is buurvrouw Bep meegegaan. Opnieuw hebben we, met Janneke en haar man, gezellig even koffie gedronken in het restaurant. We moesten wel even weg van de zaal omdat de overbuurvrouw van Inge net gepoept had, en dat was goed te ruiken. Er is verder niet veel meer te melden op dit moment.

Vandaag heb ik voor het eerst in mijn leven een witte was gedraaid. Ik heb wel een paar keer Inge moeten bellen of mijn sokken er ook bij konden (nee dus) en op welke standen/graden de knoppen moesten worden gesteld. Maar het is gelukt. Het resultaat hangt op het drooghek hier op de kamer. Robijnfris! Eindelijk weer mijn witte onderbroek aan. Die had ik al vier dagen aan en de gum om de sporen uit te wissen was op.

09 december 2005

Inge moet nog een paar dagen blijven

Met Inge gaat het redelijk goed. De vaste medicijnen slaan aan en de infuusnaald is vandaag uit haar hand gehaald. Maar de behandelende arts wil eerst dat Inge de volledige antibioticakuur van 10 dagen in het ziekenhuis afmaakt. En dinsdag a.s. willen ze zien of Inge met alleen "pufjes (inhalatie)" het genezingsproces kan afronden. Als dit "aanslaat" dan mag Inge wellicht dinsdag a.s. naar huis, eerder niet.

Inge heeft inderdaad met de arts afgesproken dat ze drie sigaretten per dag in de maand december zal roken thuis en dat ze tussentijds gebruik maakt van nicotinepleisters. Vanaf januari wil ze dan proberen te stoppen. De dokter vind dit een prima plan. Laten we met elkaar Inge helpen om dit plan te halen.

Op de ziekenzaal waar Inge ligt wordt het steeds gezelliger. Boven het hoofd van haar bed hangen vele leuk geschreven beterschapskaarten en overal staan bloemen die Inge ontvangen heeft van de visite. Hiervoor kreeg Inge wel een standje van de zuster: elke patiënt mag maar drie bloemstukjes hebben. Waarop Inge antwoordde dan gooien jullie ze toch fijn in de prullenbak en dan zal ik dat de visite vertellen. Je begrijpt het al, de bloemen staan er nog steeds.

Wil je Inge zelf even spreken ... bel haar dan op haar mobieltje, nummer 0649914410. Dit is een oud mobieltje van mij en we weten niet meer hoe op te waarderen. Dus ze kan zelf niet (lang) bellen, er staat nog maar een paar euro op.